Zordur Bu Topraklarda Yaşamak

Zordur bu toprakta güneşi bulmak
Gölgesi uzun geceyi kovmak
Elimde taş gibi ağır bir yürek
Kırılır da susar lava döner hek

Yağmurlar kesilmiş nehir susuz
Gökyüzü küskün bulutlar huzursuz
Toprak çatlamış diliyle konuşmaz
Rüzgarın sesi bile artık uğramaz

Zordur bu topraklarda düş kurmak
Bir umut eksem bile yeşermez ancak
Eller nasır tutmuş ruhum kanar
Üzerimde bir yük gibi yıllar

Dikenli yollar ayağımda yara
Adım atsam önümü örter kara
Bir ışık ararım ama hep uzak
Kalbimde yankı yitirilen bir ah

Dağlar dile gelse atar içindeki
Ne dert dolar ne düşer yükü inceden
Hikaye bitmez yazsan kitap olur
Yalnızlık kurumuş yaprağa durur

Zordur bu topraklarda düş kurmak
Bir umut eksem bile yeşermez ancak
Eller nasır tutmuş ruhum kanar
Üzerimde bir yük gibi yıllar