Zıvanadan çıkan ruhum

Zıvanadan çıkan ruhum
Uçuyor gene
Aklımı sınırda bırakıp sersefil bir tene
Gecenin çığlığında seslenir adı
Karanlıkta saklanır
Aydınlık hep deli

Kapat gözünü
Yerle bir olan hayaller
Kırık bir pusula gibi yönsüz gider
Ellerim boşluğun ellerine değer
Zıvanadan çıkmış bu ruh nereye yeter

Sonsuz bir labirent gibi dönüp dolanır
İçimdeki yangın her nefeste yanar
Sözlerimde kaybolur eski zamanlar
Bir ürkütücü hayal gibi sarar boş kalan anılar

Kapat gözünü
Yerle bir olan hayaller
Kırık bir pusula gibi yönsüz gider
Ellerim boşluğun ellerine değer
Zıvanadan çıkmış bu ruh nereye yeter

Adımı unuturum rüzgarlarda savrulup
Saçılır yıldızlar göğe savruldukça
Her sabah yeniden kaybedersem niye
Zıvanadan çıkmış bir ruhtan başka

Kapat gözünü
Yerle bir olan hayaller
Kırık bir pusula gibi yönsüz gider
Ellerim boşluğun ellerine değer
Zıvanadan çıkmış bu ruh nereye yeter