Züğürt Ağa

Yalnız kalmış bu köyün ağası
Tutunacak dal yok yoktur yarası
Saçları dökülmüş bir eski masal
Züğürt ağa olmuş ah ne kadar banal

Bakmaz oldular yüzüne artık kimse
Eskinin ihtişamı hepsi silinse
Koca dünya dönmüş sırtını ona
Espriyle karışır acı şu anda

Züğürt ağa halkın arasında
Tahtından inmiş oynuyor harmanda
Eski heybet eski şan yalan mı?
Ama yüzünde hala gurur var mı?

Bir zamanlar zengin sofralarda
Şimdi bulgur pilav katık rüyalarda
Keyifle açar eski sandığını
Hasretle över kendi zamanını

Ama kalbinde bir buruk sevda
Hayata dair unutmaz hiçbir anımsağa
Fakirlik malum elinden almış saltanatı
Ama almadı onurunu ve şu hayatı

Züğürt ağa halkın arasında
Tahtından inmiş oynuyor harmanda
Eski heybet eski şan yalan mı?
Ama yüzünde hala gurur var mı?