Bizim Oralar Distopya

Bizim oralar dümdüz bir yara
Ne gök var mavi ne de bahara
Beton fısıldar
Taşlar ağlar
Unutuldu yeşil
Göze tuz akar

Bizim oralar distopya
Dar sokaklarda yankı var
Kendini kaybetmiş yıllar
Umut bir masal kadar
Gördüğün bir gölge kadar gerçek
Herkes kaçar
Yine benzer dönecek

Caddelerde yankı
Sessiz küfürler
Kasvet yüklü rüzgar taşır dünler
Ne varsa aydınlık hepsi silindi
Adımlar yorgun
Yürek delindi

Bizim oralar distopya
Dar sokaklarda yankı var
Kendini kaybetmiş yıllar
Umut bir masal kadar
Gördüğün bir gölge kadar gerçek
Herkes kaçar
Yine benzer dönecek

Kırılmış aynalar yüzümü döner
Kendi içimizde sessizlik söner
Yanan yıldızların külleriyle
Gömüldük karanlığın hülyasıyla

Bizim oralar distopya
Dar sokaklarda yankı var
Kendini kaybetmiş yıllar
Umut bir masal kadar
Gördüğün bir gölge kadar gerçek
Herkes kaçar
Yine benzer dönecek