Başa Çorap

Örülüyor burda başa çorap, ipler ince
Gizli köşelerde döner, zihinler zincirlenince
Gölge oyunları, her adım bir bilmece
Karanlık sokaklarda nefes, gerçek ince

Başa çorap, planlar gece gibi kara
Dönüyor dünya, ama bu rota hep yara
Bir yanım hayal, bir yanım dipsiz dara
Bu şehir, nefesimi çalar her sabaha

Yüzümde maske, içimde gizli yara
Gözlerim açık, bakıyorum tuzaklara
Düşlerim çalınır, sokaklarda yankılanır
Her adımda geçmiş, ayak izim saklanır

Duyulmaz sesim, yankı bulmaz taşta
Kelimelerim çarpar, kalır iz duvarda
Hayat bir oyun, kuralları kırık tahtada
Sahte ışıklar, karışır gölgede kalana

Başa çorap, planlar gece gibi kara
Dönüyor dünya, ama bu rota hep yara
Bir yanım hayal, bir yanım dipsiz dara
Bu şehir, nefesimi çalar her sabaha

Kurtulur muyum? Belki yollar başka
Ama bilirim, ipler hep ellerde, başta
Savaşım kendimle, her gün ayrı başta
Örülüyor çorap, hikaye kalır yaşta